Like a Gypsy

Ostatnimi czasy ilekroć bywam w mieście, tylekroć zaczepia mnie "cyganka" chcąca "powróżyć za piątaka". Notabene, kiedyś powiedziała mi, że zainteresowany jest mną ciemny blondyn i widzi, jak szczęśliwie układamy sobie wspólne życie (1. speszona nie mogłam się od niej odpędzić 2. podążała za mną, choć więcej nie chciała przepowiedzieć, bo ja nie kwapiłam się sięgnąć po piątaka 3. ON jest JASNYM blondynem, ale w tą bajkę już nie wierzę, chociaż.....). Mimo wszystko, obrazek Cyganki  ciągle gdzieś pałęta się w mojej głowie - szukam romskiej muzyki, oglądam ich przepiękne stroje. Nawet kupiłam w sh spódnicę na wzór hiszpańsko-cygański, której pewnie nigdy nie założę, ale która niesamowicie mi się podoba. Zafascynowała mnie kultura Cyganów, prawdziwych Cyganów, których podobno już nie ma, a nie tych krążących po miejskim targowisku i sprzedających tanie perfumy, bo "dziecko w drodze, kup pani, ja na dziecko potrzebuję, kup, dam drugi za darmo, ale kup pani". Tych Cyganów, o których opowiadała mi mama, że przyjeżdżali do wsi kolorowymi wozami, rozpalali ognisko pod lasem, a okoliczni kazali dzieciom szybko chować się do domu ("bo Cygany dzieci porywają!"). Tych Cyganów, którzy jeździli od miasteczka do miasteczka prezentując się w tańcach, śpiewach, występach cyrkowych. Tych bajkowych Cyganów, jakich widzimy na filmach...
Podświadomie czuję, że moja wizja, wykreowana przez Internet i filmy jest nieprawdziwa... Tak, jak śpiewała Rodowicz.... Dziś prawdziwych.....
Zresztą, jak reagujemy na słowo "Cygan"?  Brudasy, nieroby, oszuści, złodzieje, etc., etc.
Stereotyp czy rzeczywistość?

Ja będę nadal żyła swoją wizją kolorowych, śpiewających Romów...
Z Cyganką kojarzy mi się Fergie w roli Saraghiny w "Nine". Nie wiem czemu, nie pamiętam zbyt fabuły musicalu, większe wrażenie zrobiła na mnie muzyka.
Swoją drogą, jak dla mnie, Fergie jako Saraghina jest fenomenalna. Mocny głos, charyzma i temperament. Coś zupełnie innego niż to, co prezentuje w BEP... Uwielbiam ten kawałek pod każdym względem: